آدام اسمیت نخستین کسی است که درباره رابطه اقتصاد وتعلیم وتربیت بحث کرده ومتذکر شده است که نظام آموزشی، پایه حکومت شایسته ونیز پایه فعالیت وپیشرفت اقتصادی است. دیویدریکاردو وتوماس مالتوس نیز در آثار خود ضمن اشاره به تاثیر تعلیم وتربیت دررفاه اقتصادی مردم، نقش تعلیم وتربیت را در پیشرفت اقتصادی جوامع برجسته تر مطرح کرده اند.
تئودرو شولتز اقتصاددان آمریکایی دراوایل دهه 1960 نظریه سرمایه انسانی را مطرح کرد. وی ادعا کرد که افزایش درآمد سرانه کارگران، ناشی ازسرمایه گذاری در انسان است وسرمایه گذاری درانسان،یعنی سرمایه گذاری در آموزش وپرورش.
طرفداران نظریه سرمایه انسانی براین باوربودند افرادی که سطح تحصیلات بیشتری دارند، از دریافت درآمدهای بالاتری برخوردار خواهند بود واین بالا بودن درآمد، به سبب بالا بودن بهره وری آنان است وافزایش بهره وری، موجب رشد اقتصادی ودر نهایت منجر به توسعه جوامع می شود.