مقدمه
در عصر حاضر با توجه به پیچیده تر شدن روابط اجتماعی و ایجاد تنوع در انتظارات افراد جامعه عوامل متعددی سلامت روانی جامعه را مورد تهدید قرار می دهد و در این میان کودکان تحت تعلیم به عنوان بخش مهمی از جامعه آسیب پذیری زیادتری نسبت به سایر اقشار دارند.
با توجه به این موضوع امروزه والدین دانش آموزان خصوصا مادران نسبت به مسائل آموزشی حساسیت بیشتری به خرج داده و اغلب آنها بطور مداوم بازخوردهای آموزشی فرزندان خود را زیر نظر دارند.
اگر فعالیت آموزشی مدرسه را به عنوان یک فرایند بدانیم اغلب والدین به تنها بخشی از این فرایند یعنی ارزشیابی توجه دارند که در نهایت بصورت کارنامه های میان ترم یا پایانی به رویت آنان میرسد.بدلیل متمرکز بودن سیستم آموزشی والدین نقش چندانی در برنامه ریزی تالیف و حتی شیوه آموزش در آموزشگاه ندارند از این رو حساسیتی نسبت به این امور از خود نشان نمی دهند بنا بر این در صورتی که در بخش ارزشیابی اصلاحاتیصورت پذیرد بازتاب مثبت آن بسرعت در دانش آموز و خانواده نشان داده می شود.