موقعیت جغرافیایی:
استرالیا یا اقیانوسیه با 6/7 میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید. استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل میدهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه‌است. بلندترین نقطه استرالیا قله‌ای در کوهستان برفی است که 2228 متر ارتفاع دارد و پست ترین نقطه آن 15- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد. بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از دو هزار و هفتصد ک. م. طول دارد. این رود با پیوستن به رود مورای که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی می‌ریزد. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است و شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از سیدنی، ملبورن، بریزبِن، پرت، آدلاید و تانزویل.
یک کوآلا و اکالیپتوس بخشی از نماد محیط زیست استرالیا
استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب 3135 کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب 3782 کیلومتر است. استرالیا 25٬760 کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است.
کشور استرالیا با داشتن 755 گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.
وضعیت اقتصادی:
دو کشور کانادا و استرالیا از بزرگ ترین تامین کنندگان مواد اولیه و انرژی جهان هستند. علاوه بر مشکلات اقتصادی شدید آمریکا که در بخش های بودجه، مسکن و تجارت خارجی بروز کرده، افزایش قابل توجه تقاضای مواد خام توسط کشورهای با رشد اقتصادی همچون چین و هند، به صعود درآمدهای این دو کشور منجر شده و رشد اقتصادی آن ها را در سال های اخیر به طرز کم سابقه ای تقویت کرده است. کانادا، بزرگ ترین تولید کننده اورانیوم، دومین صادرکننده گندم و سومین تولیدکننده نفت و گاز جهان و دارای بزرگ ترین شرکت های تولید فلزات است و استرالیا بزرگ ترین صادرکننده زغال سنگ، سنگ آهن و پشم و صاحب بزرگ ترین شرکت معدنی دنیا، «بی.اچ. پی بیلیتون» است. تحولات اقتصاد آمریکا تاثیرات شگرفی بر اقتصاد این دو کشور دارد چون علاوه بر نقش ایالات متحده به عنوان یک واردکننده بزرگ مواد خام، تجارت عظیمی با کانادا و استرالیا دارد.
سیاستهای آموزشی
از آنجاییکه آموزش بعنوان یک قدرت مردمی در قانون اساسی کشور استرالیا لحاظ نگردیده است،از این روی مسئولیت ایالات متحده همچنان به قوت خود باقی است.اگر چه شهروندان استرالیایی با پایه حقوق بیشتر به ویزه پس از سال1941،به تأمین بودجه دانش آموزان مقطع متوسطه و آموزش عالی مبادرت می نمایند با این حال در پایان قرن21،بیش از40درصد از بودجه عمومی کشور به حوزه آموزش اختصاص یافته است که این خود تاثیر به سزایی درآموزش دانشگاهی و تأمین بودجه آموزش حرفه ای داشته است.اگر چه مهاجرنشینان استرالیائی به دلخواه به فعالیت درحوزه آموزش دانشگاهی و اجرای تحقیقات طی قرن نوزدهم مبادرت نموده اند، با این حال چالشهای آموزش متوسطه و نرخ مشارکت نوجوانان در مشارکتهای رسمی آموزشی وسیاستها و طرحهای آموزشی کشور طی قرن بیستم را تحت الشعاع قرار داده اندکه این خود به واسطه طبیعت و موقعیت اجتناب ناپذیر آموزش متوسطه در جامعه دموکراتیک مدرن است.از میان کلیه سطوح آموزشی کشور،آموزش متوسطه حساس ترین سطح آموزشی درجهت نیل به آرمانهای شخصی و خواسته های اجتماعی است.ازاینروی،ازسال1935،نخستین بررسی ملی آموزش متوسطه(آموزش نوجوانان در استرالیا) به مورد اجرا گذارده شد.با این حال ساختار نظام آموزش متوسطه دراسترالیا همچنان درحال تحول است.شهروندان استرالیایی براین اعتقادند که آموزش بخشی از حقوق حیاتی فرزندان آنانست و از این روی دولت استرالیا تاکید عمده ای برفرآیند نظارت بر استانداردهای بالای آموزشی دارد.از جمله دیگر سیاستهای اصلی دولت استرالیا در قبال حوزه آموزش می توان از برخورداری دختران و پسران استرالیایی از فرصت های آموزشی متساوی نام برد.
موقعیت جغرافیایی:
استرالیا یا اقیانوسیه با 6/7 میلیون کیلومتر مربع مساحت، کوچک‌ترین قاره جهان به حساب می‌آید. استرالیا سرزمینی تقریباً هموار است. ناحیه غربی آن را فلات غربی استرالیا و شرق آن را رشته کوههای جداکننده تشکیل میدهد و بین این دو، سرزمین پست و همواری قرار گرفته که بیشتر آن خشک و خالی از سکنه‌است. بلندترین نقطه استرالیا قله‌ای در کوهستان برفی است که 2228 متر ارتفاع دارد و پست ترین نقطه آن 15- متر است که در دریاچه اِیر قرار دارد. بلندترین رودخانه استرالیا رود دارلینگ است که بیش از دو هزار و هفتصد ک. م. طول دارد. این رود با پیوستن به رود مورای که دومین رود بزرگ استرالیاست در نهایت در جنوب ویکتوریا به اقیانوس منجمد جنوبی می‌ریزد. پایتخت استرالیا شهر کانبرا است و شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از سیدنی، ملبورن، بریزبِن، پرت، آدلاید و تانزویل.
یک کوآلا و اکالیپتوس بخشی از نماد محیط زیست استرالیا
استرالیا که همچون جزیره‌ای بزرگ در اقیانوس آرام واقع شده، از نظر زمین‌شناسی کهنترین خشکی جهان به شمار می‌آید. استرالیا اقیانوس آرام جنوبی را از اقیانوس هند جدا می‌کند. درازای سرزمین اصلی از شمال تا جنوب 3135 کیلومتر و پهنای آن از شرق به غرب 3782 کیلومتر است. استرالیا 25٬760 کیلومتر مرز دارد که تماماً مرز آبی است.
کشور استرالیا با داشتن 755 گونه متنوع‌ترین کشور در دنیا از لحاظ زیست‌بوم است.
وضعیت اقتصادی:
دو کشور کانادا و استرالیا از بزرگ ترین تامین کنندگان مواد اولیه و انرژی جهان هستند. علاوه بر مشکلات اقتصادی شدید آمریکا که در بخش های بودجه، مسکن و تجارت خارجی بروز کرده، افزایش قابل توجه تقاضای مواد خام توسط کشورهای با رشد اقتصادی همچون چین و هند، به صعود درآمدهای این دو کشور منجر شده و رشد اقتصادی آن ها را در سال های اخیر به طرز کم سابقه ای تقویت کرده است. کانادا، بزرگ ترین تولید کننده اورانیوم، دومین صادرکننده گندم و سومین تولیدکننده نفت و گاز جهان و دارای بزرگ ترین شرکت های تولید فلزات است و استرالیا بزرگ ترین صادرکننده زغال سنگ، سنگ آهن و پشم و صاحب بزرگ ترین شرکت معدنی دنیا، «بی.اچ. پی بیلیتون» است. تحولات اقتصاد آمریکا تاثیرات شگرفی بر اقتصاد این دو کشور دارد چون علاوه بر نقش ایالات متحده به عنوان یک واردکننده بزرگ مواد خام، تجارت عظیمی با کانادا و استرالیا دارد.
سیاستهای آموزشی
از آنجاییکه آموزش بعنوان یک قدرت مردمی در قانون اساسی کشور استرالیا لحاظ نگردیده است،از این روی مسئولیت ایالات متحده همچنان به قوت خود باقی است.اگر چه شهروندان استرالیایی با پایه حقوق بیشتر به ویزه پس از سال1941،به تأمین بودجه دانش آموزان مقطع متوسطه و آموزش عالی مبادرت می نمایند با این حال در پایان قرن21،بیش از40درصد از بودجه عمومی کشور به حوزه آموزش اختصاص یافته است که این خود تاثیر به سزایی درآموزش دانشگاهی و تأمین بودجه آموزش حرفه ای داشته است.اگر چه مهاجرنشینان استرالیائی به دلخواه به فعالیت درحوزه آموزش دانشگاهی و اجرای تحقیقات طی قرن نوزدهم مبادرت نموده اند، با این حال چالشهای آموزش متوسطه و نرخ مشارکت نوجوانان در مشارکتهای رسمی آموزشی وسیاستها و طرحهای آموزشی کشور طی قرن بیستم را تحت الشعاع قرار داده اندکه این خود به واسطه طبیعت و موقعیت اجتناب ناپذیر آموزش متوسطه در جامعه دموکراتیک مدرن است.از میان کلیه سطوح آموزشی کشور،آموزش متوسطه حساس ترین سطح آموزشی درجهت نیل به آرمانهای شخصی و خواسته های اجتماعی است.ازاینروی،ازسال1935،نخستین بررسی ملی آموزش متوسطه(آموزش نوجوانان در استرالیا) به مورد اجرا گذارده شد.با این حال ساختار نظام آموزش متوسطه دراسترالیا همچنان درحال تحول است.شهروندان استرالیایی براین اعتقادند که آموزش بخشی از حقوق حیاتی فرزندان آنانست و از این روی دولت استرالیا تاکید عمده ای برفرآیند نظارت بر استانداردهای بالای آموزشی دارد.از جمله دیگر سیاستهای اصلی دولت استرالیا در قبال حوزه آموزش می توان از برخورداری دختران و پسران استرالیایی از فرصت های آموزشی متساوی نام برد.
چالشهای فراروی نظام آموزشی
سیستم آموزش استرالیا در حال حاضر به اصلاحات عمده ای نیاز دارد که اصلاحاتی درونی نیستند. بلکه در واکنش به فشارهای خارجی بوجود می آیند که در کل استرالیا تأثیر می گذارند. پیشرفتهای سریع فن آوری تسهیلات اطلاعاتی و ارتباطی جدیدی را ایجاد کرده است؛ رقابت بین بخش خصوصی و دولتی در کسب بودجه دولتی،جو رقابتی و بحث انگیزی را در صنایع و بخشهای گوناگون استرالیا بوجود آورده است؛اتحادیه های استراتژیک،تنظیمهای مجدد،شراکت ها وائتلافاتی،به تدریج ایجاد میشوند؛کسب درآمدهای خارجی امری عادی ومعمولیست؛وانتظارات مشتریان تقویت شده وافزایش یافته است.فشارهایی که باعث تغییر شوند عبارتند از:
جهانی سازی
مثل دیگر ملتها، استرالیا نیز با فشارهای زیادی روبروست تا در بازار جهانی،سهمی رقابتی و مسئولیت پذیر داشته باشد.این امر مستلزم یک نیروی کاری ماهر است.با این حال، جمعیت بزرگسال استرالیا، اکنون در مقایسه با استانداردهای بین المللی، از لحاظ صلاحیت ها و توانایی ها، در سطح پایینی قرار دارند. این کشور با در نظر گرفتن نسبت جمعیت بین 25 تا 64سال که دوره دبیرستان را به اتمام رسانده اند (%53) و 7درصد پایین تر از میانگین جهانی قرار دارد. تراز صلاحیتها و توانائیهای مردک کشور ما بسیار نامتعادل است.دانشگاههای ما در سطح بالایی هستند اما در مقایسه بین المللی و آموزش و پرورش حرفه ای و مدارس پس از دبیرستان در سطح پایینی قرار دارند.
فن آوریهای ارتباطی و اطلاعاتی
استرالیا،روند رو به رشد و سریعی را درایجاد و به کارگیری فن آویهای جدید، تجربه کرده است. این روند امکانات جدیدی را براین شاخه آموزش و پرورش حرفه ای بوجود می آورد.در آینده نزدیک، یادگیری ازطریق این پیشرفتهای فن آوری درزندگی ما.
محیطهای کاری و جوامع تأثیر می گذارد.سیستم آموزش و پرورش حرفه ای درحال حاضر با صنعت ارتباطات از راه دور و تکنولوژی اطلاعاتی همکاری دارد تابه راههایی دست یابند که چگونه به بهترین شکل ملزومات کسب مهارت را که به سرعت افزایش پیدا می کند فراهم سازند.
اصلاح بازار ـ نیاز به انعطاف پذیری و شایستگی بیشتر
در پاسخگویی به نیازهای دانش اموزان و ایجاد نیروی کاری ماهر، باید بخش اموزش و پرورش حرفه ای استرالیا بتواند به شکل قابل رقابتی محصولات و خدمات با کیفیت بالا را در طیف وسیعی از قالبها، روشهای کاربردی و طبقه بندیها ارائه کند. تلاش دولتها و مجریان امر تداوم انتقالات مناسب از رفتارهای سنتی است که بازار را تحت نفوذ خود داشته و موانع مصنوعی ایجاد می کنند تا بتوانند به مکانیسم های بازار این فرصت را بدهند که نحوه توزیع خدمات آموزش و پرورش را مشخص کند.در تداوم رقابت رو به رشد بازار، این مسئله حائز اهمیت است که این نیازها را با توجه به یکسان سازی فرصتها، متعادل سازیم. اصلاحات اخیر بازار همچون ایجاد فرصت برای کاربران و مناقصات و مزایدات رقابتی، قدمهای اولیه در دسترسی به بازاری است توجه آن به مشتری است ونیازهای اقتصادی و اجتماعی بلند مدت تری را مد نظر قرار می دهد. مشتریان که در اصل همان دانش آموزان هستند باید انتخابهای موجود پرورشی و هزینه ها و منافع همراه آن آگاهی داشته باشند.
بازسازی بازار کار
برای کارگران فنی با مهارت بالا، بازار کار خوبی وجود دارد. افرادی که دارای مهارتهای لازم بوده و میتوانند آنها را طبق نیاز روز جامعه به کار برند، افرادی که قادر خواهند بود بیشتر فرصتهای بازارکاری به سرعت متغیر استرالیا را ایجاد نمایند در ردیف این کارگران فنی قرار می گیرند.استرالیا باید شاخص مهارتی را برای افرادی افزایش دهد که عضو نیروی کار هستند و یادگیری بلند مدت را به عنوان جزو لاینفک زندگی کاری، مورد توجه خاص قرار دهد. تنها با نیل به این هدف است که استرالیا به نیروی کاری دست پیدا خواهد نمود که کاملاً برای پاسخگویی به تغییرات و چالشهای آینده ـ چه به شکل جهانی و چه به شکل داخلی ـ مهارت یافته است.تقاضای تداوم اصلاحات در شاخه آموزش و پرورش حرفه ای و محصولات و خدمات آن، امری اجتناب ناپذیر است. در این « دنیای نوین » ضروری است تا دید روشنی از اهداف بلند مدت خود و چگونگی دستبیابی به آنها داشته باشیم، تغییر و چالش در بخش آموزش و پرورش حرفه ای مبنی بر پیشبرد استراتژیها است که تحقق اهداف اجتماعی و اقتصادی را ممکن می سازد.با توجه به این مطلب است که ما در استرالیا تلاش می کنیم بخش آموزش و پرورش حرفه ای را بنا کنیم که زندگی ما را به قرن آینده پیوند بزند.
ساختار آموزشی
مقطع پیش دبستانی معمولا از سن4سالگی آغاز می گردد اما شرکت در آن اجباری نیست.اغلب کودکان استرالیایی سنین 5-3 سال در مدارس رسمی پیش دبستانی ثبت نام نموده و از آموزشهای این دوره بهره می برندخدمات مراقبتی کودکان
درکشوراسترالیا مراقبت از کودک یک امر رایج است. بسیاری از کودکان استالیایی یکبار در عمر خود در مهد کودک به سر برده اند.سرویس مراقبت از کودکان برای کمک به والدینی طراحی شده است که به دلایل مختلف اعم از اشتغال توانایی مراقبت از کودک خور را در ساعات کار ندارند.
مراقبت از کودک به سه صورت زیر صورت می پذیرد:
1- مهد کودک ویژه کودکان تازه متولد شده؛ البته این کار نیاز به مجوز دارد.
2- مراقبت از کودکان دو سال به بالا
3- مراقبت از بچه های دبستانی در ساعات فراغت از تحصیل و تعطیلات.
آموزش پایه
ساختار آموزشی
تحصیل در کشور استرالیا تا رده سنی15سال برای کلیه شهروندان اجباری است. با وجودی که دانش آموزان طی این مرحله از مجوز ترک تحصیل برخوردارمی گردند،اما با این حال بیشتر آنان تا تکمیل دوره متوسطه به تحصیل خود ادامه می دهند. در نظام آموزشی کشور استرالیا دوره تحصیلی مقطع ابتدایی و2سال مقدماتی متوسطه اجباری می باشند که به دانش آموزان رده های سنی 18-4 سال تعلق دارد.
گفتنی است که رده سنی دقیق ورود به نظام آموزش اجباری از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است اما به طور کلی جدول سنی ورود به دوره تحصیلات اجباری بین رده های سنی 15-6 سال است.در این کشور والدین می توانند فرزندان خود را درمدارس دولتی و یا مدارس خصوصی ثبت نام نمایند.تحصیل در مدارس دولتی رایگان است اما در برخی موارد جهت تأمین بودجه فعالیتهای فوق العاده مدرسه از والدین شهریه ناچیزی در طول سال دریافت می گردد. والدین دانش آموزان موظف به تدارک کتب و ابزارکمک آموزشی و اونیفرم مدرسه فرزندان خود می باشند. اغلب مدارس دولتی استرالیا مختلط بوده و در آن دختران و پسران در کنار یکدیگر به تحصیل مبادرت می نمایند.اغلب مدارس خصوصی کشور به دو دسته به شرح ذیل قابل تقسیم می باشند:
· مدارس خصوصی تحت مدیریت کلیسای کاتولیک
· مدارس خصوصی تحت مدیریت هیات امنای دیگر فرق مذهبی
مدارس خصوصی علاوه بر دریافت شهریه تحصیلی از دانش آموزان خود از یارانه آموزشی دولت های فدرال و محلی نیز بهره می برند.گفتنی است که اکثریت مدارس خصوصی مختلط نمی باشند.
آموزش ابتدایی
ساختار آموزشی
کودکان استرالیایی از سن پنج سالگی وارد مقطع ابتدایی می شوند. نخستین سال مقطع ابتدایی هنگامی است که به کودک حیات مدرسه معرفی می گردد.نام این دوره از ایالتی به ایالت دیگر متفاوت است.در این سال کودکان به مهارتهای اولیه خواندن و نوشتن تسلط یافته و از آداب و رفتارهای اجتماعی و نحوه برخورد با دیگر همسالان خود آگاهی می یابند.این سال که به سال مقدماتی نیز معروف است از دیگر سالهای دوره تحصیلی ابتدایی جدا نیست.از جمله اصلی ترین موضوعات درسی مدارس ابتدایی کشور استرالیا می توان از زبان انگلیسی، تربیت بدنی و بهداشت، زبان دوم،ریاضیات، علوم، جامعه و محیط زیست، فن آوری و هنر نام برد.درمقطع ابتدایی کودکان در ابتدا راجع به فرهنگ کشور خود و جامعه ای که در آن زندگی می نمایند، مطالبی فرا می گیرند.در این دوره به کودکان آموخته می گردد که تحمل دیگر افراد جامعه با هر رنگ، نژاد، مذهب و پیشینه از اهمیت حیاتی برخوردار است.در پایان دوره ابتدایی کودکان می توانند به راحتی بخوانند، بنویسند،بشمارند و درخصوص کشور خود صحبت کنند طول دوره آموزش مقدماتی متوسطه6تا 7سال است که ازسن5سالگی آغاز شده و تا سن12سالگی به طول می انجامد.مواد درسی و مدت زمان ارائه آنها درهرایالت متفاوت است اما طبق مصوبه شورای وزرای آموزش و پرورش،اشتغال،حرفه آموزی وامورجوانان8ماده درسی اصلی باید دربرنامه درسی ابتدایی در سراسرکشورگنجانده گردد که ازجمله مهمترین آن میتوان ازدروس انگلیسی،ریاضیات، علوم، تعلیمات اجتماعی،هنر، تکنولوژی،ورزش و بهداشت و زبان های خارجی نام برد.
ارتقاء به کلاس بالاتر تا پایان پایه 10 به صورت اتوماتیک و برحسب سن دانش آموز صورت می گیرد.
از پایه 10تحصیلی به بعد امتحانات به صورت داخلی در مدارس برگزار می گردد.در اغلب ایالتها در پایان پایه 12امتحان سراسری برگزار می گردد.
نسبت معلمین به دانش آموزان نیز در ایالتهای مختلف و در مدارس ابتدایی(دولتی یا خصوصی) متفاوت است اما به طورکلی میتوان گفت که نسبت دانش آموزان به معلمین ابتدایی 3/15 تا19است
آموزش متوسطه
ساختار آموزشی
بیشتر پسران و دختران استرالیایی در سنین 13-12سال وارد مقطع متوسطه می شوند.در خلال دوره چهار ساله آموزش متوسطه مطالعه دروسی چون زبان انگلیسی،ریاضیات و علوم برای کلیه دانش آموزان اجباری است.در این دوره همچنین واحدهای درسی انتخابی متنوعی ازقبیل مطالعات رایانه ای،زبانهای خارجی،هنر،موسیقی،نمایشنامه، بازرگانی، تاریخ، جغرافیا و علوم فنی نیز به دانش آموزان ارایه می گردد.دانش آموزان دبیرستانی دردوسال آخر مقطع متوسطه رشته تحصیلی دلخواه خود را انتخاب می کنند.درپایان دوره تحصیلی متوسطه به یکایک دانش آموزان کارنامه تحصیلی اعطا می گردد.در این کارنامه رتبه دانش آموزان نسبت به دیگر دانش آموزان سایر مدارس متوسطه سراسر کشور مشخص گردیده است.این کارنامه همچنین صلاحیت تحصیل دانش آموزان در دوره های تحصیلی دانشگاهی را مشخص می نماید.البته تکمیل دوره متوسطه، تضمینی جهت ورود به دوره های تحصیلی دانشگاهی به شمار نمی رود زیرا دانشگاهها بر اساس نتایج نهایی کارنامه داوطلبان ورود به دانشگاه و وجود فضای خالی برای رشته های مورد دلخواه دانشجویان در این خصوص تصمیم گیری می نمایند.همان گونه که قبلاً نیز بدان اشاره گردید، برخی از رشته های تحصیلی دانشگاهی درباره شمار متقاضیان تحصیل در آن رشته و الزامات پذیرشی ازمحدودیتهای خاص خود برخوردارمی باشند.لازم به یاد آوری است که شماری از مدارس متوسطه کشور استرالیا به دانش آموزان خود در سال آخر متوسطه دیپلم بین المللی IB اعطاء می نمایند. این نوع دیپلم مختص دانش آموزانی است که از اقامت دائم کشور استرالیا برخوردار نمی باشند،از این روی این قبیل دانش آموزان با برخورداری ازدیپلم بین المللی متوسطه IB ازمجوز تحصیل درکلیه مراکز آموزشی جهان بهره مند می گردند.
مقطع آموزش مقدماتی متوسطه
ساختار آموزشی
طول دوره آموزش مقدماتی متوسطه 5 تا 6سال است که از سن12سالگی آغاز شده و تا سن17 سالگی به طول می انجامد. نسبت معلمین به دانش آموزان نیز در ایالتهای مختلف و در مدارس متوسطه دولتی یا خصوصی متفاوت است اما به طورکلی می توان گفت که نسبت دانش آموزان به معلمین متوسطه11 تا 3/13است.
ارزشیابی تحصیلی
درمقطع متوسطه گواهینامه های تحصیلیHSC و VCE پس از به پایان رسانیدن موفقیت آمیز دوره تحصیلی طی سال یازدهم و یا دوازدهم به دانش آموزان اعطاء می گردد.درکشور استرالیا ایالات و مناطق مختلف کشور از نظام ارزشیابی مخصوص به خود برخوردار می باشند.در این رابطه در مقطع متوسطه بالاترین نمره یا رتبه با حرف لاتین A و پایین ترین نمره یا رتبه با حرف لاتین E نمایش داده می گردد.
آموزش پیش دانشگاهی
ساختار آموزشی
دوره تحصیلات پیش دانشگاهی ویزه دانشجویان برون مرزی و بین المللی،دانش و مهارت های لازم را برای انتقال مناسب دانسته های خود ازسطح آموزش کشورخود به سطح آموزش دراسترالیا ارائه میدهد.تحصیلات پیش دانشگاهی به رشته هایی ازقبیل تجارت و علوم تقسیم میشوند.مرسوم است که دانشگاهها، تحصیلات پیش دانشگاهی رابرای دانشجویان به عنوان ثبت نام مشروط دردوره های کارشناسی ارائه میدهند.
سال تحصیلی
آغاز سال تحصیلی در استرالیا ماه فوریه و انتهای آن در ماه دسامبر میباشد. البته یک فرصت تنفس میان سال برای دانشگاه ها و دوره های پیش دانشگاهی وجود دارد.زمانبندی دوره های آموزش زبان متغیر بوده و اغلب ماهانه میباشند. سال تحصیلی در استرالیا در ماه فوریه آغاز شده و با آغاز سال تحصیلی در نیم کره شمالی زمین متفاوت میباشد.تفاوت6-7ماهه موجود زمان مناسبی است تا دانشجویان خارجی نسبت به تقویت زبان انگلیسی خود در فرصت موجود بین پایان سال تحصیلی در کشور متبوع و آغاز سال بعد در استرالیا بپردازند.
امکانات آموزشی
سرویس حمل و نقل مدارس
در کشور استرالیا دانش آموزان از طرق مختلف اعم از پیاده، دوچرخه سواری، ماشین شخصی و یا با سرویس مدرسه در کلاسهای درس خود حضور می بابند.بیشتر مدارس خصوصی از اتوبوسهای اجاره ای برای سرویس ایاب و ذهاب دانش آموزان خود استفاده می نمایند. مدارس دولتی نیز چنانچه تعداد دانش آموزان خارج از محدوده آنها زیاد باشد از اتوبوسهای ویژه مدرسه استفاده می نمایند.
تغذیه دانش آموزان
مدارس دولتی به دانش آموزان خود تغذیه یا ناهاری نمی دهند و دانش آموزان معمولاً مجبور هستند تغذیه خود را از منزل به مدرسه بیاورند. البته در مدارس بوفه هایی وجود دارد که با اخذ بها به دانش آموزان ومواد خوراکی عرضه می نمایند.
ارایه کمک به والدین دانش آموزان
هدف نظام آموزش کشور استرالیا ارایه بهترین آموزش به دانش آموزان این کشور است. در راستای همین هدف، نظام آموزشی کشور برای والدین دانش آموزان کمکهای زیر را پیش بینی نموده است:
1- مراقبت از کودک در مهد کودک
2- کمک مالی
3- ارایه کمک به دانش آموزان معلول
4- کمک درسی
بورسیه تحصیلی
برخی ازمدارس خصوصی و بیشتر مدارس کاتولیک هر ساله به تعدادی از دانش آموزان خود بورسیه تحصیلی اعطا، می نمایند.به همین خاطر دانش آموزان برای دستیابی به بورسیه تحصیلی مجبور هستند در امتحانات بسیار جدی و سخت شرکت نمایند. هرکدام راز آنها که موفق شده و حد نصاب لازم هیءت ممتحنه را به دست آورید از طرف هیأت امنای مدرسه بورسیه می گردد.در حال حاضر این قبیل بورسه ها بیشتر برای پرداخت شهریه های تحصیلی به دانش آموزان موفق اعطاء می گردد ولی بعضی اوقات ممکن است مدرسه ای دانش آموز خورد را به دلایل دیگر بورسیه نماید.
ارایه کمک به دانش آموزان معلول
امکانات آموزشی ویژه شامل مدارس استثنایی و واحدهای آموزشی ویژه هستند.این قبیل تأسیسات برای دانش آموزانی طراحی شده اند که قادر به تحصیل در مدارس عادی نیستند و علاوه بر نیاز به امکانات آموزشی ویژه به کمک یک معلم کمکی نیز احتیاج دارند.
مقاطع آموزشی
مقطع کارشناسی
جهت ورود به دوره های تحصیلی کارشناسی برخورداری ازگواهینامه آموزش متوسطه الزامی است. بیشتر رشته های دانشگاهی به دوره کارشناسی منتهی می گردد..طول دوره تحصیلی برخی از رشته های دانشگاهی نظیر هنرهای زیبا، علوم و بازرگانی3سال،رشته های مهندسی و آموزش4سال، دندانپزشکی، دامپزشکی و معماری5سال و پزشکی و جراحی6سال به طول می انجامد.دانشکده های علوم و هنرهای زیبا در رشته های تحصیلی مربوطه،دوره کارشناسی عمومی را طی3سال و درجه کارشناسی افتخاری را طی4سال برگزار می نمایند.
مقطع کارشناسی ارشد
فارع التحصیلان دوره های کارشناسی در دوره های یک تا دو ساله کارشناسی ارشد حضور می یابند. مدرک کارشناسی ارشد (M. A.) در ازای انجام یک فعالیت تحقیقاتی در رشته تحصیلی مربوطه و ارایه یک تز تحقیقاتی به داوطلبان اعطاء می گردد.در رشته های پزشکی و مهندسی،دانشجویان موظف به پرداختن به کار عملی پیش از دریافت مدرک دوره، می باشند.
مقطع دکتری
بیشتر دانشگاههای کشور استرالیا در رشته های علوم انسانی و پزشکی دوره دکتری برگزار می نمایند.
جهت اخذ مدرک دکتری دانشجویان ملزم به دفاع ازتز تحقیقاتی در پایان دوره علاوه بر ارایه آن نزد هیئت ارزشیابی می باشند.
آموزش معلمان
آموزش معلمین پیش دبستانی و ابتدایی
درکشور استرالیا هیچگونه پیش شرطی برای حرفه تدریس وجود ندارد. در واقع ایالات و مناطق مختلف کشور، مسؤولیت نظارت بردانشگاههایی که در حوزه حاکمیت آنها دوره های تربیت معلم را برگزار می نمایند، برعهده دارند.هر چند کلیه دانشگاههای کشور از بودجه ملی تأمین اعتبار می گردند، با این حال درهر ایالت ومنطقه ازکشور،مسؤولیت مدارس و اشتغال معلمین در حیطه اختیارات مقامات آموزش دولتی وغیر دولتی قراردارد.علاوه براین،هر یک ازمناطق کشوردر حوزه حاکمیت خود در استخدام معلمین مقطع پیش دبستانی الزامات پذیرشی خاص خود را اعمال می نمایند. از برنامه های ویژه آموزش معلمین پیش دبستانی، تحت عنوان طرح تربیت مربیان ویژه آموزش خردسالان نیز اطلاق می گردد.
در این قبیل دوره های آموزشی، نحوه مراقبت و تدریس به کودکان رده های سنی 8-2سال و یا 8-3 سال ارائه می گردد.آنان همچنین در این دوره آموزشهای مراقبت از کودکان، آموزش دروس پیش دبستانی و آموزش مربیگری پیش دبستانی را نیز فرا می گیرند.دوره آموزش معلمین پیش دبستانی معمولاً چهار سال به طول انجامیده و در پایان دوره به دانشجویان مدرک کارشناسی آموزش پیش دبستانی اعطاء می گردد.
حتی دانشجویانی که در رشته تحصیلی دیگر، به جز تربیت معلم، به مدت 2 الی3سال مشغول تحصیل بوده اند می توانند با پشت سر گذاردن 2-1سال ویژه تربیت مربی پیش دبستانی دیپلم آموزش این مقطع را دریافت نمایند.معلمین مقطع ابتدایی به کودکان سنین 12-5سال به مدت شش الی هفت سال آموزش ابتدایی می دهند.در این دوره تحصیلی جهت توسعه قوای ذهنی، جسمی و مهارتهای اجتماعی کودک به وی آموزشهای متنوعی ارائه می گردد.لازم به یادآوری است که جهت تدریس در مقطع ابتدایی دانشجویان ملزم به حضور در دوره4 ساله کارشناسی آموزش ابتدایی می باشند.علاوه بر این،دانشجویانی که در یک رشته تحصیلی به جز آموزش مشغول تحصیل بوده اند نیز می توانند با پشت سر گذاردن 2-1سال دوره کاردانی آموزش ابتدایی و یا 2سال دوره کارشناسی آموزش ابتدایی به ترتیب گواهینامه های دیپلم و کارشناسی آموزش مقطع ابتدایی دریافت دارند.در این دوره به دانشجویان علاوه بر آموزش دروس مختلف دوره ابتدایی فنون تدریس نیز تعلیم می گردد. لازم به یادآوری است که در مراکز تربیت معلم شمار دیگری از دوره های تحصیلی مختلط نظیر دوره کارشناسی هنرهای زیبا / آموزش ابتدایی، علوم کاربردی / آموزش ابتدایی، روانشناسی / و آموزش ابتدایی / موسیقی نیز برگزار می گردد.
آموزش معلمین مقطع متوسطه
مقطع متوسطه ویژه دانش آموزان سنین 18-12سال بوده و دوره تحصیلی این مقطع شش تا هفت سال به طول می انجامد.معلمین این دوره تحصیلی به تدریس در یک یا دو موضوع درسی تخصصی در مقاطع(1) و(2) متوسطه اشتغال می یابند.جهت کسب مجوز تدریس دراین مقطع تخصیلی، برخورداری از مدرک کارشناسی و یا کارشناسی ارشد آموزش متوسطه الزامی است.علاوه بر این،آندسته از دانشجویانی که در یک رشته تحصیلی، به جز آموزش متوسطه، مشغول تحصیل بوده اند می توانند با شرکت در یک دوره 2-1ساله تمام وقت به ترتیب به احراز دیپلم آموزش متوسطه و یا گواهینامه کارشناسی آموزش متوسطه نائل آیند.در دوره تحصیلی آموزش معلمین مقطع متوسطه علاوه بر آموزش یک یا دو موضوع درسی تخصصی،متون آموزگاری نیز به آنان تعلیم می گردد.معلمین فنی و حرفه ای مدارس متوسطه نیز ملزم به برخورداری از گواهینامه درجه (4) ارزشیابی و آموزش کارگاهی ویژه کشور استرالیا علاوه بر برخورداری ازتجربه کافی در زمینه فنی(مورد تأیید شبکه های آموزش NTF) می باشند.کادر اداری این مقطع تحصیلی نیز موظف به برخورداری از مدرک کارشناسی می باشند.
نسبت تعداد دانش آموزان تمام وقت به معلمین بر مبنای نوع و سطوح آموزشی طی سالهای 1999 – 1973
همکاریهای بین المللی
بین المللی کردن آموزش و افزایش امکان جابجایی کردن بین المللی مشاغل مستلزم تلاشهای بین المللی است تا امکان شناخت صلاحیت ها و استردادها را افزایش دهد. در زمینه گسترش توافقات برای تشخیص صلاحیت های آموزشی و حرفه ای استرالیا نقش فعالی داشته و این کار را با پایه گذاری روابط دو جانبه و گردهمایی های چند جانبه انجام می دهد. استرالیا در سالهای اخیر دربهتر کردن شناخت استعدادها برای اهداف آموزشی یادداشت تفاهم دو جانبه ای را با آلمان،فرانسه، ایتالیا، مالزی، و تایلند امضاء کرده است.موافقت نامه های مالزی، ایتالیا و آلمان شامل سفارشاتی مبنی بر دادن امتیاز به مؤسساتی است که سطح متناسبی از شناخت استعدادها و صلاحیت ها را در نظر گرفته اند این یادداشت تفاهم که با فرانسه و ایتالیا منعقد شده است شرایط را برای چهارچوب وسیعی از همکاری در زمینه شناخت دو جانبه امتیازات آموزشی فراهم می کند که از سوی موسسات آموزشی هر دو کشور تدارک دیده شده است.به شکل چند جانبه ای استرالیا کنوانسیون منطقه ای را با موضوع شناخت مطالعات، دیپلم ها و رتبه ها در آموزش عالی آسیا و اقیانوس آرام در سال 1985 پذیرفت و اخیراً ریاست کمیسیون منطقه ای کنوانسیون را بعهده گرفته است.همچنین استرالیا یکی از احزاب کنوانسیون 1979با موضوع شناخت مطالعات دیپلم ها و رتبه ها در آموزش عالی ایالات متحده است که به منطقه اروپایی تعلق دارد و اخیراً کنوانسیون شناخت لیسبون را امضاء کرده و بزودی آن را تصویب خواهد نمود چون کنوانسیونهای اروپا و آسیا ـ اقیانوس آرام و گردهمایی های وابسته ابزارهای بسیار مفیدی را برای گسترش همکاری در زمینه شناخت آکادمیک و قابلیت جابجایی آموزشها ارائه می کنند.البته استرالیا در سالهای اخیر در طرحهایی هم شرکت کرده که هدفشان نظم دهی توسعه یافته بین المللی برای شناخت دو جانبه مشاغل است.جدا از عواقب قابل توجهی همچون موانع مشخص در شناخت صلاحیت ها و امضای چند یادداشت تفاهم این ابتکارات همچون موقعیت هایی را بوجود آورد که تبادل نظرات و دیدگاههای معیارها و روشهای شناخت صلاحیت ها را در آموزش عالی ممکن می ساختدر حالی که از یک سو این ابتکارات با کاهش موانع شناخت و تشخیص صلاحیت ها امکان ایجاد روابط تجاری را در زمینه خدمات حرفه ای تسهیل می نمود. در تشریک مساعی با بین المللی کردن سیستمهای آموزشی نیز ارزشمند هستند.طرحی که در زمینه توافقات منطقه ای توسعه یافته در زمینه تشخیص صلاحیت ها و مهارتها بیش از طرحهای دیگر قابل توجه است.طرح مهندسی اپک ـ کار ابتکاری و دیتا و انجمن ـ استرالیا (IEAUSE) است که با توجهات و کمک مالی سازمان همکاری اقتصادی آسیا ـ اقیانوس آرام ـ(اپک) انجمن کاری توسعه منابع انسانی (HRDWG) پیشرفت کرده است. این همکاری ها در زمینه های کاری قالبهای نظارتی یا صدور مجوز، مقامات رسمی دولتی و از کشورهای اقتصادی عضو اپک بود که نامشان به این شرح است:
استرالیا ـ کانادا ـ چین ـ هنگ کنک چین ـ اندونزی ـ ژاپن ـ کره ـ مالزی ـ نیوزیلند ـ گینه نو ـ فیلیپین ـ سنگاپور ـ تایلند ـ ایالات متحده و ویتنام.
این طرح مکانیسمی را توسعه بخشید که امکان جابجایی مهندسان حرفه ای را در منطقه تسهیل می کرد و این کار با از بین بردن موانع تشخیص صلاحیتهای مهندسی انجام می شد. مهندسی اپک را در دو قالب می گردد توضیح داد:
چهارچوب تعادلات اساسی و چهار چوب معافیت دو جانبه.
چهار چوب تعادلات اساسی، معیارهایی را مطرح می نماید که طبق آن متقاضیان برای درجات مختلف از جمله مهندس اپک مورد ارزیابی قرار می گیرند.
معیارهای تعادلات اساسی از این قرار است:
. تکمیل برنامه مهندسی معتبر یا مشخص شده.
. واجد شرایط بودن برای انجام کارهای مستقل در محیط خانه.
. داشتن حداقل هفت سال تجربه کاری از زمان فارغ التحصیلی.
. داشتن حداقل دو سال مسئولیت مفید در زمینه کار مهندسی.
. ادامه سطح کاری به شکل حرفه ای تا سطح مورد نظر.
داوطلبانی که دارای این شرایط باشند فهرست مهندسان اپک معرفی شده که با توجه به شرایط اقتصادی کشور آنها و مسئولان صدور مجوز و نظارت در دیگر کشورهای اقتصادی از طریق اینترنت از آنها همکاری بعمل می آید.در زمان این گزارش به هفت عضو سازمان اقتصادی اختیار تهیه فهرست مهندسان اپک داده شد که این هفت کشوراسترالیا،کانادا،هنگ کنگ،چین،کره،ژاپن، مالزی و نیوزیلند بودند انتظار می رود که اندونزی،فیلیپین،تایلند، ایالات متحده و ویتنام نیز در سال آینده به فعالیت در این امر دعوت شوند.علاوه بر این دیتا درسالهای اخیر درباره 6 مورد از مشاغل کشور استرالیا (حسابداری،معماری،مهندسی،حقوق،پرستاری ونقشه برداری) امیدواراست که ازلحاظ مفاهیم ساختاری پایه گذاری و توافقات نظارتی کشورهای همتای خود در منطقه ـ با تمرکز خاص برکشورهای آ ث آن ـ توسعه و گسترش یابد. این فعالیت مفید و مثمر ثمر بود چون کاربردهای کنونی تشخیص صلاحیت ها را در منطقه مستند و حتمی کرده و موانع تشخیص دو جانبه صلاحیت ها و نیز فرصت های موجود را برای توافقات ممکن معلوم می کرد.پروژه های توسعه امکان جابجایی برای معماران حرفه ای ـ تحت عنوان معماران اپک، نیز در نیمه نخست سال 2001به مورد اجرا در آمدa.
امتیازات آموزشی
از جمله مهمترین امتیازات مراکز آموزشی کشور استرالیا می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
· ارائه مدارک سطح بالا و قابل قبول جهانی
· هزینه های تحصیلی و اقامتی مناسب، قابل رقابت با کشورهای آمریکا و انگلستان
· تحصیل در محیطی آرام، امن و مفرح
· وجود طیف وسیعی از زبانهای آموزشی با شرایط متنوع
· دانشگاه ها و مراکز آموزشی استرالیا متناسب وحساس بانیازهای دانش آموزان بین المللی میباشند
· مراکز آموزشی استرالیا همواره حساس و همراه با نیازهای فرهنگی و مذهبی دانش آموزان خود بوده و در جهت تطبیق آنان با شرایط محیطی جدید، به آنها یاری میرسانند.
· استرالیا دارای محیطی َآرام و با حداقل نا ملایمات جنایی و سیاسی میباشد.
· استرالیا یکی از بزرگترین اجتماعات چند فرهنگی و درعین حال هماهنگ دنیا است که ساکنین آن بسیار راحت، دوستانه،گرم و باز میباشند.
· امکان کار در حین تحصیل برای کلیه دانش آموزان و دانشجویان وجود دارد. هر دانشجو میتواند در خلال ترم تحصیلی تا 20ساعت در هفته و در هنگام تعطیلات بطور تمام وقت به کار بپردازد. مجوز کاری دانش جویان بلافاصله پس از آغاز تحصیل صادر میگردد.
· تحصیل بالغ بر 130,000 دانش آموز و دانشجو در استرالیا طی سال2001
اگر دانش آموزان سیستم آموزش از راه دور را که توسط برخی از مراکز آموزشی استرالیا ارائه میگردد به این رقم اضافه کنیم، این تعداد بالغ بر 157,000 نفر میگردد.
اصول و اهداف آموزشی
نظام حکومت در استرالیا یک نظام فدرالی است و به موجب قانون اساسی استرالیا هریک از ایالتها کنترل نظام آموزشی را درایالت خود برعهده دارند.اصل حاکم بر آموزش و پرورش دراسترالیا برابری دستیابی به کلیه سطوح آموزشی است.تأکید اصلی در دوره آموزش پایه کمک به رشد ابعاد فردی و جامعه پذیری عمومی است. طی دوره تکمیلی متوسطه و آموزش عالی اهداف اقتصادی و اجتماعی از اهمیت بیشتری برخوردار می گردند.
اولویتها و علایق آموزشی
از جمله مهمترین اولویتها و علایق آموزشی استرالیا می توان از موارد ذیل نام برد:
· پرورش نیروی کار برای جامعه مبتنی بر فن آوری
· پاسخگو بودن آموزش و پرورش به نیازهای در حال تغییر نیروی کار
· برقراری ارتباط بین آموزش و پرورش و کارآموزی
· تداوم بخشیدن به آموزش حرفه ای و حرفه آموزی به صورت آموزش در طول زندگی
· اتخاذ رویکرد شایسته محوری در حرفه آموزی(تأکید بر آنچه که فرد می تواند در پایان دوره حرفه آموزی و در محل کار انجام دهد)
قوانین آموزشی
هر یک از دولتهای ایالتی قوانین مربوط به آموزش و پرورش خود را وضع می نمایند. این قوانین عمدتاً در دوره ای بین سالهای 1870 تا 1880شده اند.دولت فدرال، با همکاری دولتهای ایالتی، نقش مهمی در تأمین برابری و عمل به تعهدات عدالت اجتماعی دولت در قبال آموزش و پرورش ایفا می نماید. از جمله برخی مبانی ارزشی در این خصوص، که با مصوبات قانونی نیز حمایت شده است می توان از قانون تبعیض نژادی، قانون تبعیض جنسی، قانون عمل اثباتی، قانون حقوق بشر و برابری فرصتها نام برد.
قوانین اصلی شهریه های دانشگاهی
قانونی از اواسط دهه 1980به شکل رو به رشدی اجراء می گردد که در آن توانایی دانشگاهها در به عهده گرفتن مخارج، لحاظ شده است.درسال 1985، مؤسسات پرداخت هزینه های دانش آموزان خارجی را آغاز کردند.این امر در سال 1988به برخی دوره های کارشناسی ارشد گسترش یافت.ازسال 1998، دانشگاهها همچنین قادر به ارائه فضاهایی برای دوره های لیسانس با توجه به شرایط دولت فدرال در پرداخت هزینه ها بودند.مؤسسات خصوصی آموزش عالی، هزینه های خودشان را تعیین می نمایند.
هزینه دوره لیسانس، درسال1996،قانونی مورد تجدید نظر قرار گرفت که اجازه می داد دانشگاههای فضاهایی را برای دوره هایکارشناسی ویزه دانشجویان بومی در ازای دریافت هزینه از سال 1998در نظر بگیرند. طبق این قانون دانشگاهها تجاز نیستند که این فضا ها را جانشین فضاهایی کنند که تحت مسئولیت HECS قرار دارند.دولت فدرال شرایطی را برای تعدادی از فضاهای مشمول پرداخت هزینه ای تعیین کرده که ممکن است از سوی دانشگاهها ارائه شوند.دوره هایی با کمک هزینه تحصیلی که منجر به ثبت نام موقت مثل مشاغل پزشکی توسط مسئولان منطقه ای، ایالتی یا فدرال، دانشجویان بومی را پذیرش نمی کند.هزینه دوره فوق لیسانس ـ برای دانشجویان فوق لیسانس هم دوره های با مسئولیت HECS و نیز دوره هایی با پرداخت هزینه کامل، در مؤسسات ارائه می گردد.هزینه دوره های دانشجویان فوق لیسانس در اواخر دهه 1980معین شد که دانشگاهها تنها توانایی پرداخت هزینه ها برای تعداد محدودی ازدوره هایی را داشتند که برای بالابردن صلاحیتها و مهارتهای کاری افراد تازه استخدام شده،طراحی شده بود.از سال 1994مؤسسات توانسته اند دوره های کارشناسی ارشد با هزینه آزاد را هم برای کارهای عملی و هم درجات تحقیقی فوق لیسانس برگزار نمایند که پرداخت هزینه آن ترتیب خاصی ندارد. دانشجویان تحت مسئولیت HECS و دانشجویانی که از امتیازات کارشناسی ارشد استرالیا بهره مند می شوند از پرداخت شهریه معاف هستند. ضمناً، به دوره های امتیازی کارشناسی ارشد جهت ثبت نام اولیه در پرستاری عمومی یا آموزش مقدماتی دبیری یا دوره هایی که ثبت نام موقت مثل مشاغل پزشکی توسط مقامات منطقه ای، ایالتی یا فدرال انجام می گردد شهریه تعلق نمی گیرد.
مدیریت آموزشی
بالاترین مرجع سیاستگذاری در آموزش و پرورش شورای وزرای آموزش و پرورش، حرفه آموزی و امور جوانان است این شورا مجمع وزرای آموزش و پرورش است که هر دو سال یکبار برای بحث در خصوص موضوعات مورد نظر و همفکری در قبال سیاستهای آموزشی تشکیل می گردد. دولت فدرال هیچ نقش مستقیمی در اداره آموزش و پرورش کشور بر عهده ندارد.دولتهای ایالتی از طریق وزارت آموزش و پرورش ایالت،مسئوولیت تعیین سیاستهای آموزشی و همچنین نظارت براجرای مسئوولیتهای واگذار شده به مدارس،نظیر برنامه ریزی درسی،ارزشیابی، استخدام و آموزش معلمان و تخصیص بودجه، را بر عهده دارند. اداره آموزش و امور جوانان دپارتمان فدرال آموزش موسوم به (DETYA) مسؤولیت تعیین خط و مشی های آموزشی و حصول اطمینان از رعایت استانداردهای آموزشی در ساسر کشور را بر عهده دارد.
نهادهای مرکزی
در کشور استرالیا مسوولیت ارائه برنامه های آموزش ابتدایی ومتوسطه برعهده مدارس دولتی و غیر دولتی است.دولتهای ملی و محلی علاوه بر برخورداری ازمسؤولیت کامل نظارت بر عملکرد مدارس دولتی به مدارس غیر دولتی نیز در این زمینه کمکهای مالی لازم را ارایه می دهند.مدارس دولتی به طور مستقیم زیر نظر وزیر آموزش ایالتی یا منطقه ای اداره می گردند.دولت مشترک المنافع نیز عهده دارمسوولیت حمایت از مدارس دولتی و غیردولتی در جهت دستیابی به اهداف و اولویت های از پیش تعیین شده آموزشی و تخصیص اعتبارات مالی لازم برای مراکز آموزشی مذکور می باشد.
اعتبارات دولتی بخش آموزش
روز آمدترین اطلاعات مربوط به مجموع پرداخت های دولتهای محلی و ملی کشور استرالیا به بخش آموزش، به سال مالی 99-1998 و سال تحصیلی 1999میلادی تعلق دارد.طی این سال دولتهای ایالات مختلف کشور در مجموع مبلغ 1/18بیلیون دلار اعتبار به بخش آموزش پرداخت نمودند که در این میان سهم مدارس دولتی بر 4/14بیلیون دلار و مدارس غیر دولتی و آزاد بر7/3 بیلیون دلار بالغ می گردد.
سرانه هزینه دانش آموزی
در کشور استرالیا سرانه هزینه دانش آموزان مدارس دولتی نسبت به دانش آموزان مدارس غیر دولتی و آزاد به ترتیب بر 6426هزار دلار و 3792هزار دلار می باشد.گفتنی است که این میزان طی سالهای مختلف از نوسان برخوردار بوده و در مجموع سرانه هزینه دانش آموزان مدارس دولتی بسیار بیشتر از دانش آموزان مدارس غیر دولتی و آزاد است.علت این امر نیز مشخص است؛ زیرا والدین دانش آموزان مدارس غیر دولتی و آزاد بیشتر هزینه تحصیلی فرزندان خود را در قالب شهریه تحصیلی به این قبیل مدارس پرداخت نموده و علاوه براین مدارس دولتی از طرق دیگر نیز به جذب منابع مالی مبادرت می نمایند.
سیاستهای دولت در قبال هزینه های آموزشی
اصلی ترین سیاست دولت استرالیا در خصوص هزینه های آموزشی کشور،صرفه جویی در هزینه های آموزشی است.طبق آمار سال 99- 1998، میزان صرفه جویی دولت از محل سرانه هزینه دانش آموزان مدارس غیر دولتی و آزاد بر6/2 بیلیون دلار بالغ گردید.به عبارت دیگر دولتهای مشترک المنافع و محلی استرالیا سالیانه بدون افت کیفیت تحصیلی در این قبیل مدارس، مبلغ 6/2 بیلیون دلار صرفه جویی مالی نموده اند.گفتنی است که سهم مدارس آزاد از این میزان صرفه جویی مبلغی معادل 2/1بیلیون دلار است. حال با این تفاسیر چنانچه مدارس غیر دولتی و آزاد وجود خارجی نداشتند، در این صورت دولت استرالیا موظف بود علاوه بر تأمین بودجه فوق الذکر، از افت کیفیت آموزشی مدارس دولتی چشم پوشی نموده و مالیاتها را نیز افزایش دهد.
بودجه بندی آموزشی
نحوه بودجه بندی آموزشی مدارس غیر دولتی براساس تعداد دانش آموزان تعیین می گردد. این نوع بودجه بندی مالی به مقیاس متوسط هزینه های جاری مدارس دولتی موسوم به (AGSRC) نیز وابسته است زیرا براساس این سیستم میزان کمک های دولتی سرانه دانش آموزی مشخص می گردد.به عبارت دیگر از سیستم فوق تحت عنوان معیار بودجه بندی قلمداد می گردد.از این روی،به هراندازه سرانه هزینه دانش آموزی مدارس دولتی افزایش یابد متناسب با آن،سرانه هزینه دانش آموزان مدارس غیردولتی نیز افزایش می یابد.پیش ازســـال تحصیلی2000،نرخ هزینه سرانه دانش آموزان بر اساس سیستم (AGSRC) برای دانش آموزان مقطع ابتدایی بر56- 8/11درصد و برای دانش آموزان مقطع متوسطه بر4/62-2/14درصد هزینه سرانه دانش آموزان مدارس دولتی بالغ می گردد. این درحالیست که در فاصله سالهای تحصیلی2004-2001، به واسطه اجرای قوانین بودجه ای جدید مدارس غیر دولتی و آزاد این میزان به ترتیب بر 7/13و70درصد افزایش یابد.