پرخاشگری از هدف آسیب رساندن سرچشمه می‌گیرد. بر اساس تعریف عملیاتیارائه شده، پرخاشگری تمایل یه شرکت در اعمال آسیب‌زای فیزیکی و روان شناختی برای کنترل اعمال دیگران است. در ایران یکی از عمده ترین علت‌های مرگ ومیر جوانان پرخاشگری آنها به یکدیگر است. نگاهی کوتاه به اطراف نشان خواهد داد که همان‌گونه که الیوت ارونسون گفته است عصر ما عصر پرخاشگری است.
علل و عوامل پرخاشگری
عوامل خانوادگی پرخاشگری
خانواده می‌تواند از جهات مختلف موجب بروز یا تشدید پرخاشگری شود که مهمترین این عوامل عبارتند از:
-نحوه برخورد والدین با نیازهای کودک
- وجود الگوهای نامناسب
- تاثیر رفتار پرخاشگرایانه
- تنبیه والدین و مربیان
عوامل محیطی
عواملی که در پیرامون انسان هستند می توانند در بروز یا تشدید پرخاشگرییا تعدیل آن اثر گذار باشد که برخی از اینگونه عوامل عبارتند از:
زندگی در ارتفاع خیلی بلند تغذیه ناقص الگوهای اجتماعی رسانه های گروهی و بازیهای ویدیوئی و زندگی در محیط های شلوغ پرازدحام و پر سر و صدا.
با این مقدمه احتمالا متوجه شده اید که بی تردید خشم و عصبانیت زمینهساز ایجاد حس تنهایی و در نتیجه افسردگی و مختل شدن نظام زندگی خصوصا زندگی زناشویی است. افرادی که جنبه خودکنترلی آنها تا حدودی کم است می بایستمسئولیت این جبهه گیری ها را بر عهده گرفته و برای درمان خود از انجامتوصیه های مشاورین امر غفلت نورزند چرا که ادامه دار شدن این پرخاشگری درکانون خانواده خصوصا در قبال همسر می تواند موجبات تزلزل نظام خانواده راایجاد کند.
لذا در ادامه به خانمهایی که دارای همسر عصبانی و پرخاشگر هستند این توصیه ها را ارایه می دهیم:
* ابتدا باید مطمئنشوید که مشکل ساز اصلی خودتان نیستید. باید یقین کنید که اشتباه نمی کنید.سپس می توانید مطمئن باشید که طغیان شوهر پرخاشگر، ریشه در مشکلات خودشدارد و رفتار شما سبب پرخاشگری وی نیست.
* اگر مطمئن شوید که بددهنی شریک زندگیتان ریشه در زندگی سخت گذشته ی او دارد ویا به مسایل ژنتیکی و وراثتی مربوط است، آرامش بیشتری خواهید یافت و آگاهیشما به اینکه عامل به وجود آمدن پرخاشگری همسرتان نبوده اید، سبب آرامش شما خواهد شد.
* آگاهی دقیق از میزان و زمان بددهنی همسرتان، به شما کمک می کند از تهاجم او آسیب کمتری ببینید.
* فردى که از همسرشتوجه، عاطفه و محبت مى خواهد باید توجه داشته باشد که دیگرى نیز این حق رادارد که چنین انتظارى داشته باشد. از سوى دیگر، درک نیازهاى واقعى و طبیعىهمسر به دور از اینکه به آن اعتقاد داشته باشد یا نه، برآورده کردن آن موجب رضایت از زندگى مى شود و بى توجهى به آن خودخواهى است.
* با قاطعیتی آمیخته با احترام، از او بخواهید عادت خویش در به کار بردن زور وقدرت مردانه را ترک کند، لازم است به او بگویید تا خواسته های شما را دقیقا ندانم نمی توانم کاری برای شما بکنم. خوب است تا در اینمورد وارد مذاکره شویم و با مصالحه پیش ببریم. لذا وقتی که احساس پرخاشگریدارد بایستی به خودش زمان بدهد، قدم بزند تا بتواند ناراحتی حقیقی و گلههایی را که با شما دارد؛ از عصبانیت ناشی از مشکلاتی مانند مسائل مربوط بهکارش را تشخیص داده و با هم قاطی نکند. آنگاه گفتگو را از سر بگیرد. حتیامکان دارد بخواهد به اتاقی دیگر برود و به بالش ضربه بزند.(اطاقش را خالیکند) تازمانی که از رفتار خود پشیمان شود و بتواند ناراحتی های بیرون ازمنزل را درمان کند. به او اجازه بدهید بداند علی رغم اینکه از او حمایت می کنید تا خودش را از شر خشم کهنه پاکسازی کند، نباید آن را به شما منتقل کند.
* همسر پرخاشگر شما، نیاز دارد از کمکهایتخصصی بهره مند شود تا خشم خود را بشناسد و درمان کند. شوهر شما وقتی باشما قهر می کند و یا احتمالا الفاظ رکیک به کار می برد به احتمال زیاد ازخودش متنفر می شود، اما چون راه و روش دیگری نمی شناسد و نمی داند چطورباید عمل کند این گونه عمل می کند. شما می توانید به متخصص خبره ای مراجعهکنید تا همسرتان مدیریت خشم را فرا بگیرد و منشا اولیه عصبانیت او پیداشود.
* ضمن اینکه درمقابل شوهر خود که وجودش در زندگی شما مهم و مۆثر است، باید از موضع خودحمایت کنید برای تغییر اوضاع نیز باید طوری عمل کنید و قدم پیش بگذارید کهپایه های اصلی زندگی تان استحکام خود را از دست ندهد. یکی از این راه ها،جلب حمایت اطرافیان است.
می توانید برای تسکین احساسات برانگیخته ی خود:
-به دوستان دیگرتان توجه بیشتری کنید.
-برای انجام امور روزمره وقت بیشتری صرف کنید.
-در فعالیت اجتماعی شرکت کنید و بدین ترتیب برای به دست آوردن فرصت هایطلایی و چگونگی بهبود بخشیدن به روابط خود با دیگران تلاش کنید.